Wanneer je een partner krijgt die al kinderen heeft kom je er al snel achter dat je niet alleen een relatie bent begonnen maar ook een gezinsleven. Dit geldt zeker wanneer je gaat samenwonen. Vanaf dat moment komt ook het opvoeden je leven binnen.
Waar dit al lastig kan zijn in een kerngezin is het in een samengesteld gezin regelmatig een uitdaging. Want wie heeft er iets over wie te zeggen? En naar wie moeten de kinderen luisteren? En hoe vind je als niet-ouder een middenweg? Ieder gezin geeft op zijn eigen manier invulling aan het vormen van een nieuwe, gezamenlijke opvoedstijl. Hierbij een aantal tips die hierbij kunnen helpen:
- De ouder is in eerste instantie verantwoordelijk voor de opvoeding.
- Probeer niet teveel te willen ‘vaderen of moederen’.
- Bespreek met je partner een aantal basisregels waar jullie je allebei goed over voelen. Bijvoorbeeld; eten doe je aan tafel, telefoons uit na 21.30 uur etc..
- Maak een onderscheid tussen huisregels en opvoedregels. Dit helpt de niet-ouder om makkelijker te weten wanneer het gewenst is om iets te zeggen (als het een huisregel betreft) en wanneer de ouder in eerste instantie verantwoordelijk is (opvoedregel).
- Maak verschil tussen wie iemand is (persoon) en wat hij/zij doet (gedrag). Je mag grenzen aangeven in het gedrag van de kinderen naar jou zonder dat je ze als persoon aanvalt.
- Investeer tijd om elkaar te leren kennen en te gaan waarderen, dan kun je op termijn meer van elkaar hebben, ook als er eens een meningsverschil is.
Net zoals met veel dingen in het leven kost het ook hierin tijd om samen een weg te vinden waar iedereen zich goed bij voelt. Het mooiste wat je kan doen is jezelf en elkaar die tijd gunnen. In gesprek blijven over hoe het voor iedereen is. Dan wijst de weg zich vanzelf.
