Wanneer je een samengesteld gezin gaat vormen zit je meestal nog in de eerste fase ervan; de fantasiefase. Je bent verliefd, ziet geen beren op de weg, je vindt zijn of haar kinderen leuk en bent vol goede moed dat het gaat werken.
In enkele gevallen lukt dit zonder spreekwoordelijke kleerscheuren, maar in de meeste situaties ontdek je dat er meer bij komt kijken dan je dacht. Je merkt dat er scheurtjes ontstaan in je relatie omdat jullie anders denken over bijvoorbeeld de opvoeding of grenzen stellen. Je voelt je niet gezien of gehoord, weet niet waar jou plek is in het geheel. Je krijgt geen grip op de kinderen en beiden voelen jullie je afgewezen door het kind van de ander. En als klap op de vuurpijl is de communicatie met een van de de ex-partners heel onprettig. Van de liefdevolle verbinding in het begin van jullie relatie is nog maar weinig over. Herkenbaar? Troost je dan met de gedachte; deze dingen zijn heel normaal. Ze horen bij de dynamiek van een samengesteld gezin. Wanneer je dit onder ogen durft te zien en je bereid bent samen de spelregels van het leven in een samengesteld gezin te leren is er een grote kans dat je het tij kan keren.
Het eerste dat je nodig hebt is om de dingen die niet lekker lopen op een constructieve manier met elkaar te bespreken. Verder is het van belang om samen helder te krijgen wie welke rol heeft en welke taken daarbij horen. Hoe kunnen jullie er allebei zijn voor je kind(eren), voor elkaar en hoe vul je je rol als niet-ouder in? Dit gaat over het creëren van verbinding en ook over praktische zaken. Dit te doen vraagt openheid, kwetsbaarheid en moed met als uitkomst precies dat wat je wilde; een liefdevol nieuw thuis voor iedereen.
