Op het afgesproken tijdstip rinkelt mijn telefoon. In mijn vraag-maar-raak uur van deze week belt een stiefmoeder die steeds vaker vastloopt in haar emoties en in onenigheid met haar partner. Ze is 2,5 jaar samen met haar vriend die twee dochters heeft uit een eerdere relatie.
Het contact met zijn ex is nog goed, zo goed dat zij het heel moeilijk vindt om hier mee om te gaan. Zeker omdat diezelfde ex-partner haar nog altijd volkomen negeert. “Als er gesprekken zijn over de kinderen dan gaan ze gezellig lunchen. In de tussentijd zit ik me hier op te vreten en dat weet hij. Dat kan toch zeker anders”? Als ze er iets van zegt eindigt het steevast in ruzie. Ze weet niet meer wat ze moet doen en zucht “ik moet er maar gewoon mee stoppen, ik denk dat ik dit gewoon niet kan”.
Een klassiek kenmerk
Ik begrijp haar gevoelens volkomen, het is één van de kenmerken van de dynamiek van een samengesteld gezin. Inmiddels weet ik hoe deze pijnlijke emoties ontstaan. Het heeft helemaal niets te maken met de mate van liefde. Het komt door de posities die zij en haar vriend innemen binnen het samengestelde systeem. Deze roepen bepaalde gevoelens op die heel moeilijk en pijnlijk zijn.
Voor ze het weten is er ruzie. Mijn vermoeden wordt nog eens bevestigd door de andere voorbeelden die ze met me deelt.
Niet de enige
Ze vindt het zo moeilijk dat ze de laatste tijd steeds vaker de gedachte heeft dat het beter is om maar met de relatie te stoppen. Als ik haar vertel dat ze zeker niet de enige is en hoe het komt is ze al meer gerustgesteld. Ik vertel haar dat het belangrijk is om samen te leren hoe ze met elkaar kunnen praten zonder dat de emoties het overnemen. Hoe ze elkaars gevoelens kunnen erkennen en ze niet belanden in een gevecht. Want waar twee vechten zijn altijd twee verliezers.
Hoe het anders kan
Het is nodig om te gaan kijken waarom haar vriend op deze manier contact heeft met de andere ouder en wat voor hem hier belangrijk in is. Om daarna ook te onderzoeken waarom zij zo van slag is over de vorm van het contact en wat haar behoefte is. Als deze dingen helder worden kan hun gesprek dáár over gaan. Dan is er ruimte voor openheid en kwetsbaarheid zonder dat het eindigt in ruzie. Van daaruit kunnen ze zoeken naar een oplossing waar ze zich allebei in kunnen vinden. En als dat niet lukt kunnen ze leren samen de onprettige gevoelens te dragen.
Hulp
Misschien herken jij deze gevoelens ook wel en wil je leren hoe je hier mee kan omgaan. Ik help je hier graag bij. Mail of bel me gerust!
