Het leven in een samengesteld gezin brengt nogal wat uitdagingen met zich mee. Dat heb ik zelf ondervonden en ik ervaar het bij de mensen die in mijn praktijk komen. Ieder lid van het gezin heeft zijn eigen zoektocht met bijbehorende emoties.
Of je nu ouder, stiefouder of (stief)kind bent, iedereen zoekt naar zijn plek in het geheel. Het is een oerbehoefte van de mens om in verbinding te zijn, om gezien en geliefd te worden voor wie hij of zij is. Dat is in een kerngezin al niet altijd vanzelfsprekend en voor een samengesteld gezin al helemaal niet. Mensen worden verliefd, willen samen zijn en iedereen er omheen stapt gewenst of ongewenst mee in deze liefdestrein. En ook voor de twee mensen die de liefde gevonden hebben is het zoeken.
Het is een puzzel van vele stukjes, een van passen, meten en opnieuw proberen tot het op z’n plek valt. En precies dat is iets wat niemand je van te voren vertelt. Je weet niet waar je aan begint. Je hebt geen idee en voor je het weet heb je ruzie met je lief, kijk je elkaars kinderen de deur uit of loop je met een omweg naar school om maar niet langs het huis van de ex-partner te hoeven. Kinderen moeten met volle tassen heen-en-weer zoekend naar een leven van wonen in twee huizen waar de dingen anders zijn en voelen. Een plek waar ze zich misschien niet eens welkom voelen maar geen keuze hebben.
Ik wilde dat ik had geweten wat me te wachten stond. Dat iemand me had verteld hoe de dynamiek in een samengesteld gezin kan maken dat je emotionele pijn ervaart. Dat je voor jezelf en samen met je partner veel kan doen om dit te veranderen. En dat je kan leren accepteren dat het soms is wat het is. Hoe belangrijk het is samen te groeien en authentieke relaties te bouwen.
Precies dit is de reden dat ik doe wat ik doe: samengestelde gezinnen begeleiden. Omdat ik weet hoe het kan voelen én omdat ik weet dat het echt anders kan. Ik deel het graag met jou.
Wil je meer weten? Kijk dan op www.sameneengezin.nl wat ik voor jou wil betekenen. Je bent heel welkom.
